2025 Ford Capri Test, Specificaties en Prijzen

De 2025 Ford Capri zorgt voor veel ophef — en niet allemaal positief. Na meer dan drie decennia van de markt te zijn geweest, heeft Ford de geliefde Capri-naam teruggebracht. Maar hier komt de twist: in plaats van de klassieke laagliggende sportcoupé die mensen zich herinneren, krijgen we een volledig elektrische SUV met een coupé-uitstraling. Behoorlijk anders, toch? Gebouwd op Volkswagen’s MEB-platform dankzij een partnerschap met de Duitse autofabrikant, deelt de nieuwe Capri enkele belangrijke componenten met modellen zoals de VW ID.4, ID.5, Audi Q4 e-tron, en zelfs Ford’s eigen Explorer SUV.

We hebben de 2025 Ford Capri getest in verschillende configuraties en rijsituaties, en eerlijk gezegd hebben we veel uit te pakken over wat deze elektrische SUV te bieden heeft. Het streeft ernaar een sportievere, meer stijlvolle versie te zijn van de Ford Explorer, met een beroep op degenen die de praktische kant van een SUV willen maar met de flair van een coupé. Onze tests laten echter zien dat de Capri op sommige gebieden uitblinkt, maar moeite heeft om zijn hogere prijskaartje te rechtvaardigen en een unieke identiteit uit te snijden in een markt die behoorlijk vol raakt met elektrische SUV’s.

Wat betreft concurrentie, neemt de Capri het op tegen enkele zwaargewichten zoals de Tesla Model Y, Kia EV6, Hyundai Ioniq 5, Polestar 2, en een heleboel opties van de Volkswagen Groep, waaronder de ID.5 en Cupra Tavascan. Daarbovenop concurreert het ook met Ford’s eigen Mustang Mach-E, die in een vergelijkbare prijsklasse zit. Dit roept enkele vragen op over Ford’s strategie — kan de Capri genoeg opvallen om zijn zaak te bepleiten naast de Mach-E?

Uit onze tests blijkt duidelijk dat de Capri veel praktische functies heeft en redelijk rijdt, maar het struikelt een beetje op het gebied van interieurbruikbaarheid, prijsstelling, en het leveren van een sterke waardepropositie. Het voelt alsof Ford probeert in te spelen op de nostalgie van de klassieke Capri terwijl het duikt in de competitieve elektrische crossover-scene. Maar eerlijk gezegd komt de uitvoering gewoon niet helemaal op de hoogte van de hoge verwachtingen die komen met zo’n legendarische naam.

Wat betreft aandrijflijnopties, lanceert de Capri met drie keuzes verdeeld over drie uitrustingsniveaus. Je kijkt naar startprijzen rond de €40.000 voor de basis Style-uitrusting met de kleinere batterij, en het loopt op tot meer dan €60.000 voor de volledig uitgeruste Premium dual-motor versie. Dus ja, het richt zich zeker op de premiummarkt. De echte vraag is — kan het standhouden tegen de meer gevestigde, vaak indrukwekkendere alternatieven daarbuiten?

De 2025 Ford Capri komt met drie verschillende aandrijflijnopties, elk gericht op het voldoen aan verschillende prestatie- en rijbereikbehoeften. Beginnend met het instapmodel heb je een 52 kWh-batterij gekoppeld aan een enkele achtermotor die 125 kW (dat is ongeveer 170 pk) en 310 Nm koppel levert. Deze setup geeft je een WLTP-bereik van 393 kilometer en kan van 0 naar 100 km/u in 8,7 seconden. Het is prima voor dagelijkse woon-werkverkeer, maar eerlijk gezegd wekt het niet echt opwinding voor iets dat sportief zou moeten zijn.

Dan is er de mid-range optie, die het opschroeft met een grotere 77 kWh-batterij en een enkele achtermotor die 210 kW (286 pk) en flinke 545 Nm koppel levert. Deze voelt als de sweet spot in de Capri-lineup. Je kijkt naar een WLTP-bereik van 627 kilometer en 0-100 km/u in slechts 6,4 seconden. In onze real-world tests bereikten we consistent rond de 320 mijl (of 515 kilometer) onder gemengde rijomstandigheden — behoorlijk indrukwekkend en beter dan veel concurrenten in dit segment.

Laten we het nu hebben over de top-of-the-line variant, die een dual-motor vierwielaandrijving en een 79 kWh-batterijpakket heeft. Deze slechterik pompt een gecombineerde 250 kW (340 pk) en 545 Nm koppel uit, en haalt 0-100 km/u in vlotte 5,3 seconden. Klinkt geweldig, toch? Maar hier is de valkuil: die extra motor en gewicht hebben wel degelijk hun tol op het WLTP-bereik, dat daalt naar 560 kilometer. In de praktijk kregen we meestal rond de 280 tot 290 mijl, afhankelijk van hoe we reden en de omstandigheden.

Eén ding dat we echt opmerkten is hoe de Capri die directe koppellevering hanteert. Het geeft je een schok van acceleratie die sneller voelt dan de cijfers misschien suggereren. Maar hier is de kicker — de dual-motor variant heeft een gaspedaal dat een beetje te gevoelig is, vooral wanneer je vanuit stilstand vertrekt. Gewoon een lichte tik kan je agressiever laten vertrekken dan je van plan was. Het kan een beetje zenuwslopend zijn in het verkeer, en je hebt misschien wat tijd nodig om eraan te wennen als je komt van auto’s met een meer geleidelijke gasrespons.

Wat betreft vermogen blijft het sterk over de hele linie. Inhalen is een fluitje van een cent, zelfs wanneer je cruist op de snelweg. Het regeneratieve remsysteem heeft verschillende niveaus die je kunt aanpassen, inclusief een B-modus voor eenpedaalrijden, maar het brengt je niet tot een volledige stilstand zoals sommige concurrenten doen. We vonden dat de balans in energieterugwinning precies goed voelde — niet te hard of kunstmatig.

Omdat het elektrisch is, geeft het transmissiesysteem je soepele krachtoverdracht zonder de gebruikelijke versnellingen die je zou vinden in traditionele auto’s. Ford heeft verschillende rijmodi inbegrepen — Eco, Normal, Sport, en Individual — maar eerlijk gezegd zijn de verschillen tussen hen niet zo uitgesproken als je misschien zou verwachten van een auto die probeert sportief te zijn. Sport-modus scherpt wel de gasrespons aan en past de stabiliteitscontrole aan, maar het hervormt de rijervaring niet echt zoals sommige andere sportieve voertuigen doen.

Over het algemeen presteert de Capri consequent goed, ongeacht de rijomstandigheden. De elektrische aandrijflijn houdt dingen betrouwbaar en voorspelbaar, of je nu te maken hebt met temperatuurveranderingen of verschillende hoogtes. Plus, het thermische managementsysteem doet een solide job om de batterij en motor op de juiste temperaturen te houden tijdens pittige ritten, zodat je niet hoeft te dealen met die vervelende vermogensval die sommige elektrische auto’s ervaren wanneer ze hard worden gepusht.

Het remsysteem in de 2025 Ford Capri heeft een beetje een gemengd gevoel. Aan de ene kant levert de hardware degelijke remkracht voor een auto van deze grootte, wat goed is. Maar dan is er de manier waarop de regeneratieve en wrijvingsremsystemen samengaan — en eerlijk gezegd, dat is waar dingen een beetje wankel worden, vooral als het gaat om dagelijks rijden en hoe zelfverzekerd je je voelt achter het stuur.

Dus tijdens onze tests merkten we iets behoorlijk verontrustends op: het rempedaal heeft veel te veel dode slag voordat het daadwerkelijk begint met het vertragen van de auto. We bedoelen, wanneer je op de rem trapt, wil je die onmiddellijke respons, toch? Het is een beetje verontrustend, vooral in die momenten wanneer je snel moet stoppen. Je begint te twijfelen of de remmen hun werk zullen doen, wat, laten we eerlijk zijn, helemaal niet geruststellend is.

Zodra je door die initiële dode zone bent gekomen, slaagt de Capri er wel in om een behoorlijk soepele en voorspelbare stopervaring te bieden. De overgang tussen regeneratief remmen en de reguliere wrijvingsremmen is veel beter dan wat we hebben gezien in eerdere elektrische voertuigen — geen schokkerige bewegingen hier! Toch kunnen we niet anders dan voelen dat het algehele pedaalgevoel gewoon niet helemaal de plank raakt voor een auto in deze prijsklasse, vooral wanneer je het afzet tegen rivalen zoals de BMW iX3 of de Audi Q4 e-tron.

Het regeneratieve remsysteem is nu een mooie toevoeging, dat verschillende niveaus van aanpassing biedt. Dit betekent dat je kunt aanpassen hoeveel energieterugwinning je wilt gebaseerd op je rijstijl en omstandigheden. De sterkste instelling laat je rijden met slechts één pedaal voor de meeste situaties, wat super handig is. Maar in tegenstelling tot sommige van zijn concurrentie brengt het de auto niet helemaal tot stilstand, dus je zult de traditionele remmen moeten gebruiken voor die laatste paar kilometer per uur.

Toen we de Capri door zijn passen zetten met noodremtests, toonde het enkele solide stopafstanden van verschillende snelheden. Het elektronische stabiliteitssysteem komt mooi tussenbeide om de auto stabiel te houden, en de ABS werkt prima zonder storende pedaalvibraties. Echter, dat initiële gevoel van het rempedaal kan ertoe leiden dat bestuurders harder drukken dan ze echt nodig hebben in urgente situaties, wat kan knoeien met hoe consistent de stopafstanden zijn.

Aan de energiemanagementkant doet het regeneratieve systeem een behoorlijk goede job met het terugwinnen van energie terwijl je normaal rijdt. We merkten enkele echte winsten in efficiëntie, vooral in stadsrijden, waar je constant stopt en start. Het systeem trekt slim de regeneratieve remming terug wanneer de batterij vol is, dus het schakelt over naar wrijvingsremmen zonder dat je erover hoeft na te denken.

Wat betreft warmtemanagement tijdens langere remsessies, zoals wanneer je een berg afrijdt of op het circuit bent, houdt het behoorlijk goed stand. De prestatie blijft stabiel zonder merkbare vervaging of terugval. Hoewel we wel vonden dat het pedaalgevoel de neiging heeft om wat minder precies te worden wanneer het systeem echt hard werkt om alles koel te houden in zowel de wrijvings- als regeneratieve systemen. Maar over het algemeen lijkt het zijn mannetje te staan.

De stuur- en ophangingsopstelling in de 2025 Ford Capri doet een degelijke job over het algemeen, vervullend zijn rol als familie-SUV. Maar laten we eerlijk zijn — de rijervaring is niet helemaal zo opwindend als de marketinghype doet uitschijnen. Na de Capri door zijn passen te hebben gezet op verschillende wegen en in verschillende scenario’s, is het duidelijk dat de focus hier meer ligt op comfort en stabiliteit dan op de boeiende rit die je misschien zou verwachten van een auto met zo’n sportieve naam.

De elektrische stuurbekrachtiging is superlicht, waardoor het een fluitje van een cent is om te parkeren en navigeren bij lage snelheden. Maar eerlijk gezegd komt die lichtheid met een afweging. Je mist echt die verbinding met de weg. Enthousiastelingen die op zoek zijn naar dat gewichtige gevoel bij het nemen van bochten zullen teleurgesteld zijn — het bouwt gewoon die natuurlijke weerstand niet op. Plus, je krijgt dit vage, dood-centrum gevoel dat een beetje vervelend kan zijn, vooral wanneer je probeert kleine aanpassingen te maken op de snelweg. Het is alsof je jezelf constant moet corrigeren.

Ford heeft de besturing behoorlijk licht gemaakt in alle modi, wat misschien geweldig is voor degenen die een gemakkelijke rit willen, maar voor iedereen die hunkert naar een sportievere vibe is het een teleurstelling. Zelfs in Sport-modus wordt de besturing niet veel zwaarder, en het voelt een beetje kunstmatig — zeker niet in sync met wat je zou verwachten van echte wegomstandigheden. Als je het vergelijkt met rivalen zoals de BMW iX3 of zelfs Ford’s eigen Mustang Mach-E, zie je dat zij erin slagen die lichte aanraking te behouden terwijl ze je nog steeds een solide gevoel geven op de snelweg.

Wat betreft de ophanging, het is een conventionele opstelling die het forse gewicht van de auto redelijk goed aankan, maar je kunt zeker de beperkingen zien van het delen van het Volkswagen MEB-platform. Afhankelijk van de wielgrootte kan de rit echt variëren. Ons testmodel met 21-inch wielen voelde merkbaar steviger — en niet op een goede manier. Het was af en toe hard, vooral bij het raken van hobbels in de stad, wat een beetje raar voelt voor een voertuig dat premium zou moeten zijn.

Ze hebben de ophanging afgesteld om sportlever te voelen dan de Ford Explorer, door het 20mm te verlagen en de dempers aan te passen. Zeker, het helpt met carrosseriecontrole in bochten, maar het verheft de rijervaring niet echt. De Capri voelt nog steeds zwaar wanneer je snel van richting probeert te veranderen, en dat gewicht van 2,2 ton is moeilijk te negeren.

Als het gaat om carrosseriehelling in bochten is het adequaat, maar eerlijk gezegd is het niet inspirerend. Je voelt nog steeds die SUV-leun, en het geeft je niet die vlakke, gecontroleerde bochtneming die echte sport-SUV’s leveren. Plus, de ophanging biedt niet echt die progressieve feedback die ervaren bestuurders in staat stelt veilig de grenzen op te zoeken. In plaats daarvan voelt het een beetje ontkoppeld en onvoorspelbaar wanneer je het voorbij het gewone rijden pusht.

Op gladde wegen is het rijcomfort degelijk, tonend de mogelijkheden van het platform voor snelwegcruisen en ontspannen ritten. Maar op ruwere oppervlakken worstelt de ophanging om die kleine hobbels eruit te filteren, dus je bent je altijd bewust van de onvolkomenheden — vooral op de versleten wegen die maar al te gewoon zijn in Europa.

Wat betreft off-road-capaciteit zijn de bodemvrijheid en naderingshoeken prima voor licht off-roaden dat de meeste mensen zouden doen. Maar echt, de Capri gaat meer over on-road prestatie en wekt niet veel vertrouwen als je besluit om het van het plaveisel af te nemen. Het vierwielaandrijvingssysteem helpt wel met tractie bij slecht weer, maar de ophangingsopstelling geeft je niet dat gevoel van veiligheid wanneer je je waagt voorbij het gladde asfalt.

Om te beginnen komen de basismodellen met standaard 19-inch wielen, maar als je kiest voor de Premium-uitrusting krijg je 20-inch wielen. En voor degenen die een statement willen maken, zijn er ook 21-inch wielen beschikbaar.

Onze testauto had die opvallende 21-inch wielen met performance-banden. Ze grijpen de weg mooi vast wanneer het droog is, maar er zijn enkele afwegingen. De rit kan behoorlijk ruw worden. Je voelt echt elke hobbel en scheur in de weg, vooral over oneffen oppervlakken. De lage-profiel zijwanden bieden niet veel demping, wat enigszins in tegenspraak is met de comfortervaring waar de meeste elektrische SUV’s naar streven.

Als het gaat om bochten nemen en remmen, leveren die banden wel indrukwekkende prestaties in goede omstandigheden, wat bestuurders een gevoel van vertrouwen geeft. Maar hier is de valkuil: wanneer de wegen nat worden, presteren ze niet helemaal zo goed als sommige rivalen die echt focussen op all-weather capaciteiten in plaats van alleen droge grip.

En over geluid gesproken — o jee! De snelwegrijervaring is niet zo stil. Je merkt veel weggeluid dat de cabine binnensluipt, zelfs met Ford die probeert dingen stil te houden. De grote wielen en performance-banden, gecombineerd met de natuurlijk stille elektrische aandrijflijn, maken bandengeluid het luidste wat je hoort tijdens het cruisen. Je zou jezelf kunnen betrappen op het opdraaien van de audio om gewoon een fatsoenlijk gesprek te voeren.

Laten we het nu hebben over efficiëntie. Die grotere wielen en performance-banden hebben echt hun tol op het bereik van het voertuig. In onze real-world tests zagen we ongeveer 10-15% vermindering in bereik vergeleken met andere auto’s die kleinere, meer aerodynamisch vriendelijke banden hebben. Dat is behoorlijk belangrijk als je iemand bent die helemaal gaat voor gemaximaliseerd bereik.

Rolweerstand verandert ook behoorlijk gebaseerd op de wielen en banden die je kiest. Kleinere wielen zijn meestal efficiënter, ook al zien ze er niet zo flashy uit. De performance-banden creëren meer rolweerstand dan de efficiëntie-gerichte, wat helemaal niet helpt met energieverbruik.

Wat betreft bandenslijtage zag alles er behoorlijk normaal en gelijkmatig uit tijdens onze tests. Dus het lijkt erop dat de ophangingsopstelling zijn werk doet. Maar houd in gedachten dat die performance-banden een flinke duit zullen kosten om te vervangen vergeleken met standaard banden. Het is iets om over na te denken als je de langetermijnkosten van het bezitten van een voertuig met die grotere wielen overweegt.

Als je op zoek bent naar iets meer gebalanceerd, bieden sommige modellen all-weather banden. Deze geven je fatsoenlijke tractie het hele jaar door, waarbij ze een beetje van die droge grip opofferen maar de prestatie verbeteren in natte en koude omstandigheden. Plus, ze zijn meestal beter voor efficiëntie, wat je zou kunnen helpen het meeste uit dat elektrische bereik te halen.

Het interieur van de 2025 Ford Capri is echt een interessante mix. Je hebt enkele echt aantrekkelijke ontwerpelementen, maar dan zijn er een paar ergonomische keuzes die ronduit frustrerend kunnen zijn, vooral voor een auto in het premiumsegment. Het is duidelijk dat Ford’s ontwerpteam veel moeite heeft gestoken in het creëren van een cabine die fris en uniek aanvoelt. Toch ondermijnen enkele van de functionele aspecten die ervaring, en laat ons je vertellen, het wordt na een tijdje vervelend.

Als we het hebben over het dashboard, is dat zeker het opvallende kenmerk. Het omslaande ontwerp geeft het deze cockpit-achtige vibe, wat behoorlijk cool is, en het slaagt er nog steeds in om open en luchtig aan te voelen — iets waar kopers van elektrische voertuigen naar op zoek zijn. Het twee-tonen kleurenschema doet een mooie job om de massa van het dashboard op te breken. Maar hier is de valkuil: de kwaliteit van materialen varieert veel gebaseerd op het uitrustingsniveau. In de premiummodellen vind je mooi synthetisch leer en zacht-aanvoelkunststoffen, maar ga naar beneden naar de lagere uitrustingen, en je zit vast aan hardere kunststoffen die gewoon niet passen bij het prijspunt van de auto.

Over opvallende kenmerken gesproken, laten we naar het grote 14,6-inch portret touchscreen gaan dat centraal staat in de console. Dit touchscreen heeft een interessante kantelfunctie waarmee je de hoek kunt aanpassen en zelfs wat verborgen opslag eronder onthult. Het is zeker een slim idee, en het helpt wel met zichtbaarheid en dingen veilig houden, maar eerlijk gezegd voelt het een beetje als een gimmick en maakt het de interface gecompliceerder dan nodig is.

Als het gaat om navigatie, straalt die portretoriëntatie echt — het geeft je geweldige kaartenzichtbaarheid, veel beter dan de meeste landschap-georiënteerde systemen. De graphics zijn degelijk, en hoewel de responsiviteit over het algemeen oké is, kan er af en toe vertraging zijn wanneer je door menu’s bladert of complexere displays opstart. De interface probeert wel dingen gebruiksvriendelijk te houden met grote, duidelijke iconen, maar sommige functies zijn te diep begraven in de menu’s, waardoor het lastig is om ze veilig te bereiken tijdens het rijden.

Dan is er de beslissing om bijna alle voertuigbedieningen in dat touchscreen te proppen. Laat ons je vertellen dat het enkele serieuze bruikbaarheidshoofdpijnen creëert. Eenvoudige taken zoals het aanpassen van de klimaatregeling of het selecteren van je rijmodus vereisen meerdere tikken op het scherm, wat betekent dat bestuurders hun ogen van de weg moeten halen — zeker niet ideaal. Het voelt als een stap achteruit wanneer je denkt aan hoe belangrijk fysieke bedieningen zijn voor vaak gebruikte functies.

Het stuurwiel heeft haptische-feedback knoppen bedoeld om fysieke bedieningen na te bootsen terwijl het een strakke uitstraling behoudt. Maar eerlijk gezegd voelt de uitvoering hier een beetje goedkoop en niet erg precies. Soms is het moeilijk om die bedieningen te bedienen zonder een blik te werpen, en de plaatsing van de verwarmde stuurwielbediening is een raadsel. Het is precies waar veel bestuurders natuurlijk hun handen rusten, wat kan leiden tot onbedoelde activering.

Zitcomfort varieert ook behoorlijk. De basismodellen hebben degelijke ondersteuning en verstelmogelijkheden, maar als je opstapt naar de hogere uitrustingen, vind je enkele echt comfortabele stoelen die zelfs verwarming, ventilatie en massagefuncties hebben! Ze zien er mooi uit met een gestikt patroon dat een vleugje stijl toevoegt zonder overdreven te zijn. Maar hier is de kicker — de stoelen bieden niet echt de zijdelingse ondersteuning die je zou willen voor pittig rijden. Dus je eindigt ermee dat je een beetje rondslipt in bochten, wat een beetje jammer is voor een auto die mikt op een sportieve vibe.

Als het gaat om opslag is het ook een gemengde zak. De centrale console heeft veel ruimte, inclusief een verwijderbare bak die je kunt aanpassen op basis van wat je nodig hebt. Maar hier is de kicker — de draadloze oplaadpad speelt niet mooi samen met de meeste telefoonhoesjes, wat zijn bruikbaarheid echt beperkt. De deurvakken kunnen grote waterflessen bevatten, wat geweldig is, maar over het algemeen voelt de opslagindeling een beetje samenhangloos en niet zo goed geïntegreerd als je zou vinden bij enkele van de beste concurrenten daarbuiten.

Het exterieuruitziicht van de 2025 Ford Capri heeft behoorlijk wat debat losgemaakt. Het gaat niet alleen om de naam — hoewel dat een groot deel ervan is — maar het ontwerp zelf lijkt te worstelen met het vinden van een duidelijke visuele identiteit die past bij wat het zou moeten zijn in de markt. Na echt in het exterieur van de Capri te hebben gedoken, is het duidelijk dat het enkele mooie individuele kenmerken heeft, maar wanneer je een stapje terug doet, komt het niet helemaal samen als een opvallende optie in een zee van concurrentie.

Neem het vooraanzicht, bijvoorbeeld. Het probeert memorabel te zijn met deze gedurfde zwarte vizier-graphic die zich over de breedte van de auto uitstrekt, en het heeft die gesplitste koplampenlook die een Ford-handelsmerk is geworden. Dit werkt behoorlijk goed, vooral in helderdere kleuren, waar het contrast het geheel wat meer doet opvallen. Maar eerlijk gezegd, in donkerdere tinten valt het plat, voelt het een beetje te veel als andere ontwerpen en mist het die gedurfde flair die de originele Capri had.

Kijkend naar het zijaanzicht kun je echt enkele problemen met de ontwerpfilosofie hier ontdekken. Het probeert de praktische kant van een vijfdeurs familie-SUV te jongleren met een sportieve coupé-achtige vorm. Helaas eindigt het hoger zittend dan typische coupés terwijl het probeert de illusie te creëren lager te zijn met trucs zoals zwarte wieluitbreidingen en contrasterende dakontwerpen. Het resultaat? Het zit vast in deze ongemakkelijke middenweg die noch sportief noch praktisch volledig nailt.

Vanuit de achter drie-kwart hoek kun je zowel de hoogte- als dieptepunten van dit ontwerp zien. De vloeiende daklijn is mooi en onderscheidt de Capri zeker van de meer hoekige Explorer. Maar dan merk je enkele duidelijke opofferingen op — zoals achterpassagiersruimte en hoe praktisch het is voor het laden van spullen. Het achterraam voelt een beetje krap, wat leidt tot enkele serieuze dode hoeken, wat niet geweldig is voor veiligheid of dat open gevoel dat je wilt binnenin een auto.

Als het gaat om verf en afwerking houdt de Capri goed stand tegen anderen in zijn prijsklasse. Onze testvoertuigen toonden degelijke paneeluitlijning en solide kleurtoepassing, wat goed is om te zien. Ford heeft enkele behoorlijk aantrekkelijke kleurkeuzes uitgerold die helpen de Capri te onderscheiden van zijn meer conservatieve broers en zussen. Heldere kleuren brengen echt de levendige aspecten van het ontwerp naar boven terwijl ze helpen wat van de bulk te verbergen die donkerdere kleuren kunnen benadrukken.

De wiel- en bandopties creëren ook een behoorlijk gevarieerde visuele impact. De grootste 21-inch wielen geven het een samenhangende uitstraling, maar ze komen wel met enkele afwegingen in rijcomfort en efficiëntie. De basis 19-inch wielen lijken een beetje klein voor de algehele grootte van de auto, terwijl de 20-inch opties een mooie balans slaan tussen uiterlijk en praktische bruikbaarheid.

Over het algemeen tonen de details aan de buitenkant dat er een bewustzijn is van moderne ontwerptrends, en ze knikken zelfs naar het erfgoed van de originele Capri. De achterlichtbalk doet een mooie job om breedte en een hedendaagse touch toe te voegen, en die heldere lenzen voorkomen dat het er te zwaar uitziet. Maar toch lijken deze elementen een beetje ontkoppeld van het algehele ontwerpverhaal — meer als trendy functies dan integrale ontwerpkeuzes.

De comfort- en gemaksfuncties van de 2025 Ford Capri tonen echt een auto die uitblinkt op sommige gebieden maar ook zijn eerlijke deel van frustrerende eigenaardigheden heeft. Het is een klassiek geval van hoe modern autoontwerp vooruit kan gaan terwijl het soms een stap achteruit zet in termen van gebruiksvriendelijkheid. Na de Capri door een grondige dagelijkse bruikbaarheidstest te hebben gezet, vonden we een mix van geweldige ideeën die een beetje verloren gaan in de details — details die de rijervaring echt kunnen maken of breken.

Allereerst, laten we het hebben over klimaatregeling. Het is behoorlijk indrukwekkend, eerlijk gezegd. Het systeem verwarmt en koelt snel, dankzij de elektrische aandrijflijn die meteen aanslaat. Voorpassagiers kunnen hun eigen temperaturen aanpassen, wat mooi is, maar de mensen achterin, niet zo zeer — ze hebben ventilatieroosters, zeker, maar geen manier om hun eigen temperatuur in te stellen. Het goede nieuws is dat het systeem stil draait en de batterij niet te veel leegtrekt wanneer je het normaal gebruikt. Hou er alleen rekening mee dat als je de verwarming of de AC op maximum zet, het mogelijk je rijbereik kan aantasten.

Zitcomfort is nu een beetje een gemengde zak. Afhankelijk van het uitrustingsniveau kun je de basisstoelen adequaat vinden voor korte ritten, maar als je gaat voor een hogere uitrusting, sta je een traktatie te wachten. Die stoelen komen met echte lendensteunen en zijsteunen die geweldig aanvoelen. Er is zelfs een massagefunctie voor die langere reizen! Maar het heeft slechts één intensiteitsinstelling, wat een beetje tekortschieten kan zijn als je van een sterkere massage houdt. De stoelverwarming warmt snel op, en de geheugenfuncties doen een goede job om je voorkeursposities te onthouden.

Verder gaand naar het panoramadak beschikbaar op de hogere uitrustingen — het opent echt de cabine en geeft een ruimtelijk gevoel. Dit is vooral geweldig voor achterpassagiers die zich misschien een beetje krap kunnen voelen met dat coupé-achtige dak. Maar hier is de valkuil: het gaat niet echt open. Dus hoewel het er mooi uitziet en licht doorlaat, voegt het gewicht toe en biedt het niet echt veel praktisch gebruik. Tenminste doet het een degelijke job om de hitte in toom te houden terwijl het een goed uitzicht op de hemel toestaat.

Opslagopties binnen de Capri zijn innovatief maar, laten we eerlijk zijn, een beetje hit-or-miss. De middenconsole is modulair en laat je aanpassen hoe je je spullen organiseert, wat behoorlijk cool is. Maar die draadloze oplaadpad speelt niet mooi samen met telefoonhoesjes — dus je zou jezelf kunnen betrappen op het kiezen tussen je telefoon veilig houden of het opladen. De deurvakken zijn geweldig voor grote waterflessen, maar kleinere items hebben de neiging rond te rammelen terwijl je rijdt.

Dan is er het infotainmentsysteem, dat een groot portret touchscreen heeft dat er geweldig uitziet en over het algemeen goed werkt. Apple CarPlay en Android Auto integreren soepel, vooral voor navigatie. Maar de menu-indeling begraaft vaak gebruikte functies veel te diep, wat een afleiding kan zijn wanneer je op de weg bent. En het gebrek aan fysieke knoppen voor dingen zoals volume en klimaatregeling is super frustrerend, vooral na het een tijdje te hebben gebruikt.

Wat betreft het audiosysteem varieert de kwaliteit echt. Het basis geluidssysteem is oké, maar spring voor de Bang & Olufsen upgrade, en je krijgt een geluid dat rivaliseert met sommige high-end setups. Het is indrukwekkend, vooral in de stilte van de elektrische aandrijflijn. Hou alleen een oogje op weggeluid als je grotere wielen en banden hebt — ze kunnen zelfs het beste geluidssysteem overstemmen wanneer je cruist op de snelweg.

Zichtbaarheid is een beetje een dubbelsnijdend zwaard. Voorwaartse zichtbaarheid is stellair, met heldere zichtlijnen en minimale obstructie van de A-pilaren. De grote zijramen bieden goed inzicht in het omringende verkeer. Maar dan is er het achter drie-kwart uitzicht — het krijgt een klap dankzij de coupé-styling, wat enkele behoorlijk significante dode hoeken creëert. Je zult jezelf zwaar afhankelijk vinden van de camera- en sensorsystemen om veilig van rijstrook te wisselen of te parkeren, wat een beetje zenuwslopend kan zijn.

De techfuncties in de 2025 Ford Capri tonen echt Ford’s inspanning om bij te blijven met de hedendaagse connectiviteits- en gemakstrends. Maar eerlijk gezegd onthulde onze tests enkele behoorlijk frustrerende problemen. Het lijkt alsof veel van deze coole innovaties worden tegengehouden door slechte integratie en inconsistente prestatie. Zeker, de specs zien er geweldig uit op papier, maar in dagelijks gebruik? Niet zo veel.

In het hart van het allemaal is het Ford SYNC 4 infotainmentsysteem. Dit ding beschikt over een groot, portret touchscreen dat een wereld van connectiviteit en entertainment belooft. Het ondersteunt zowel Apple CarPlay als Android Auto draadloos, wat betekent dat je die vervelende kabels kunt wegdoen. Klinkt geweldig, toch? Maar in werkelijkheid kan de draadloze verbinding hit or miss zijn. Je zou jezelf veel vaker kunnen betrappen op opnieuw verbinden dan je zou willen, vooral tijdens langere ritten wanneer de verbinding gewoon op je kan uitvallen.

Als het gaat om navigatie heb je zowel ingebouwde kaarten als opties die werken met je smartphone. Het ingebouwde systeem is bedoeld voor elektrische voertuigen, dus het helpt je laadstations te vinden en geeft je info over hun beschikbaarheid. Het berekent zelfs laadstops voor langere reizen en geeft real-time updates over laadstationstatus en prijzen. Maar we moeten zeggen, de kaarten voelen een beetje verouderd vergeleken met wat je op je telefoon kunt krijgen, en de verkeersinformatie voldoet niet helemaal aan de standaarden die we zijn gaan verwachten van moderne navigatiesystemen.

Dan is er de spraakherkenningstech, die bedoeld is om je belangrijke functies hands-free te laten bedienen. In theorie klinkt het geweldig, maar in de praktijk is het een gemengde zak. Zeker, basiscommando’s zoals het aanpassen van de temperatuur of het veranderen van de audio werken prima, maar gooi er iets een beetje complexers in, en je zou gewoon een verward systeem kunnen krijgen. Het lijkt te worstelen met verschillende accenten of spraakpatronen die niet overeenkomen met zijn training, wat behoorlijk beperkend kan zijn voor veel gebruikers.

En hoe zit het met dat head-up display? Het toont je belangrijke rijinformatie direct op de voorruit — zoals je snelheid, navigatierichtingen en veiligheidswaarschuwingen. De kwaliteit is degelijk voor de meeste lichtomstandigheden, maar wow, direct zonlicht kan het display echt uitwassen. Plus, het voelt een beetje klein vergeleken met wat je zou kunnen vinden in duurdere modellen, wat beperkt hoeveel info je gemakkelijk in één oogopslag kunt zien.

Smartphone-integratie gaat voorbij gewoon je telefoon verbinden. Met de Ford mobiele app kun je je laadstatus monitoren, de cabinetemperatuur voorbereiden, en zelfs het voertuig van afstand vergrendelen of ontgrendelen. Maar hier is de kicker: de betrouwbaarheid van de app ligt overal. Je zou connectiviteitsproblemen kunnen ondervinden die je ervan weerhouden toegang te krijgen tot je auto wanneer je het echt nodig hebt. En laten we eerlijk zijn — de gebruikersinterface voelt een beetje ouderwets en vereist te veel stappen voor eenvoudige taken.

Tot slot is er de over-the-air updatefunctie, die verondersteld wordt Ford toe te laten software-verbeteringen en nieuwe functies uit te rollen zonder een trip naar de dealer. Klinkt handig, toch? Maar het komt wel met zijn eigen hoofdpijnen. Soms duren updates eeuwen, waardoor je auto een tijdje buiten gebruik is, en sommige updates kunnen zelfs nieuwe problemen introduceren terwijl ze anderen oplossen. Plus, het is niet altijd duidelijk welke veranderingen worden gemaakt en hoe ze zouden kunnen beïnvloeden hoe je voertuig werkt, wat eigenaren een beetje ongemakkelijk kan laten voelen.

Allereerst scoorde de Capri een solide vijf sterren in de Euro NCAP veiligheidsbeoordelingen. Dat is behoorlijk indrukwekkend! Het toont dat het geweldig presteerde in crash tests en geeft een knikje naar zijn structurele sterkte en hoe goed de vasthoudingssystemen werken om passagiers veilig te houden.

Wanneer we het hebben over passieve veiligheid, vertrouwt de auto op het beproefde Volkswagen MEB-platform. Dit ontwerp gebruikt sterk staal en aluminium om een veiligheidscel te bouwen die echt een goede job doet om mensen te beschermen tijdens crashes. Plus, omdat het een elektrisch voertuig is, heeft het niet dat ouderwetse motorblok dat in de passagiersruimte steekt, wat een bonus is voor frontale crashbescherming. En het laag gemonteerde batterijpakket helpt het zwaartepunt te verlagen, waardoor het minder waarschijnlijk is om om te kantelen.

Wat betreft airbags raken de ontplooiing en dekking de plank met front-, zij- en gordijnairbags die alle stoelen dekken. De vasthoudingssystemen werken goed met de stoelen om iedereen in de juiste positie te houden tijdens een crash, terwijl de veiligheidsgordelverstrakkers en belastingsbegrenzers hun werk doen in het beheren van krachten. Maar er is een beetje een nadeel — de achterstoelen voelen een tikje krap vanwege dat coupé-ontwerp, wat zou kunnen beïnvloeden hoe effectief die gordijnairbags zijn in sommige situaties.

Aan de actieve veiligheidskant heeft de auto enkele behoorlijk coole functies die kunnen helpen ongevallen te voorkomen. Maar er zijn een paar bruikbaarheidseigenaardigheden die bestuurders zouden kunnen doen denken aan ze helemaal uit te schakelen. De voorwaartse botsingswaarschuwing en automatische noodremsystemen zijn echt goed in het spotten van andere auto’s en voetgangers, en ze werken goed in onze tests zonder te veel valse alarmen.

Rijstrookassistentie en rijstrookverlatingswaarschuwingen zijn nu meestal geweldig op heldere wegen, maar ze kunnen worstelen in bouwzones of wanneer de rijstrookmarkeringen niet zo helder zijn — wat we allemaal weten veel gebeurt in het echte leven. Soms voelt het systeem een beetje te enthousiast, terugduwend tegen de bestuurder zelfs wanneer ze gewoon proberen van rijstrook te wisselen met opzet. Het kan frustrerend genoeg zijn dat sommige bestuurders er gewoon voor zouden kunnen kiezen om het uit te schakelen, wat natuurlijk het doel van het hebben van die veiligheidsfunctie in de eerste plaats tenietdoet.

Adaptieve cruise control doet een mooie job op de snelweg, houdt een veilige afstand en past de snelheid soepel aan. Het werkt ook goed in stop-and-go verkeer, maar het kan een beetje moeite hebben met het detecteren van motorfietsen en kleinere voertuigen, wat leidt tot gaten die andere bestuurders zouden kunnen uitbuiten, wat riskant zou kunnen zijn.

Als het gaat om dode hoek monitoring en achter cross-traffic waarschuwingen, die systemen zijn super behulpzaam voor het wisselen van rijstrook en parkeren. Ze geven heldere visuele en geluidswaarschuwingen over potentiële gevaren. En als je het 360-graden camerasysteem krijgt, biedt het geweldige beeldkwaliteit en behulpzame richtlijnen voor parkeren. Dat gezegd hebbende, het ontwerp van de auto creëert wel enkele behoorlijk grote dode hoeken die de camera’s niet volledig kunnen dekken.

Wat betreft beveiliging komt de Capri met standaard immobilizers en alarmen voor basisdiefstalbeveiliging. Als je gaat voor hogere uitrustingen krijg je coole functies zoals remote monitoring en smartphone-integratie. Omdat het elektrisch is, heeft het wel een beetje ingebouwde diefstalweerstand omdat veel potentiële dieven niet bekend zijn met hoe dit type voertuigen te bedienen of uit te schakelen. Toch, met autodiefstallen die meer gesofisticeerd worden, is het cruciaal om goede fysieke beveiligingsmaatregelen te hebben — vooral voor een auto in deze prijsklasse die een verleidelijk doelwit zou kunnen zijn.

Het rijden met de 2025 Ford Capri toont dat, hoewel het de vakjes afvinkt voor wat je zou verwachten van een elektrische SUV, het niet helemaal die sportieve vibe vastlegt die zijn marketing belooft. Na het door verschillende wegtests in verschillende omstandigheden te hebben gezet, is het duidelijk dat Ford meer heeft geleund naar soepelheid en gebruiksvriendelijkheid dan naar de opwindende prestatie die je zou willen van een auto met de Capri-naam en prijskaartje.

Wanneer je het gaspedaal intrapt vanuit stilstand is het directe koppel behoorlijk indrukwekkend — dit is wat elektrische auto’s zo geweldig maakt in stadsrijden. Je kunt die sterke initiële respons meteen voelen, waarbij je traditionele benzine-auto’s gemakkelijk in het stof achterlaat. Maar hier is de valkuil: het gaspedaal kan een beetje te gevoelig zijn, vooral in de dual-motor versie. Gewoon een lichte aanraking kan leiden tot snellere acceleratie dan je zou verwachten, wat lastig kan zijn als je komt van een regulier voertuig.

Als het gaat om mid-range acceleratie houdt de Capri zich mooi staande. De elektrische motoren leveren consistent vermogen, ongeacht of je een heuvel beklimt of te maken hebt met een temperatuurverandering, in tegenstelling tot benzinemotoren, die daarmee kunnen worstelen. Op de snelweg blinkt de dual-motor opstelling echt uit voor inhalen — het heeft een pittige respons die inhalen veilig en zelfverzekerd laat voelen. Toch, als je een rijenthousiast bent die op zoek is naar die extra thrill, zou je het algehele gevoel een beetje tekortschietend kunnen vinden.

Wat betreft bochten nemen is het een gemengde zak. Het MEB-platform heeft zijn voor- en nadelen; het lage batterijpakket helpt de auto stabiel te houden tijdens bochten, maar het gewicht kan de wendbaarheid tegenwerken. Je kunt bochten nemen op matige snelheden zonder veel gedoe, maar de ophanging geeft je niet helemaal de feedback die ervaren bestuurders in staat stelt echt de grenzen op te zoeken en van de rit te genieten.

Wanneer je cruist op de snelweg, daar blinkt de Capri echt uit. Het is stabiel en beheerst, wat die lange ritten behoorlijk ontspannend maakt. De elektrische aandrijflijn draait soepel, en de geluidsisolatie is eersteklas, waardoor het luxueus voelt — bijna alsof je in een auto zit die veel meer kost. Maar bij hogere snelheden begin je wel windgeluid op te merken, vooral als je de grotere wielen hebt. En ja, bandengeluid is ook een ding tijdens regulier rijden.

Regeneratief remmen is een ander interessant kenmerk. Je kunt het aanpassen gebaseerd op je voorkeuren en verkeerssituaties. De sterkste instelling zorgt voor eenpedaalrijden in de meeste gevallen, wat geweldig is voor energieterugwinning en minder slijtage aan de reguliere remmen. Maar het schakelen tussen regeneratief en wrijvingsremmen is niet zo naadloos als het zou kunnen zijn, wat de vertraging af en toe een beetje inconsistent kan laten voelen.

Rijkwaliteit? Nou, dat hangt echt af van welke wielen en banden je kiest. De grootste 21-inch exemplaren kunnen zorgen voor een behoorlijk hobbelige rit over ruwe wegen en uitzettingsvoegen. Ford probeerde de ophanging een sportievere rand te geven vergeleken met de Explorer, maar het voelt als een compromis dat noch comfort noch prestatie volledig bevredigt. Ga voor de kleinere wielen, en je zult waarschijnlijk genieten van een soepelere rit, maar je zou die sportieve uitstraling en de grip kunnen missen.

Tot slot veranderen de verschillende rijmodi het karakter van de auto slechts een beetje. In Sport-modus is de gasrespons scherper, en stabiliteitscontrole krijgt een aanpassing, maar het verandert niet volledig hoe de auto rijdt. Eerlijk gezegd zijn de verschillen tussen modi niet zo uitgesproken als je zou vinden bij sommige concurrenten. Ford lijkt het veilig te spelen door te focussen op consistentie, wat sommige kopers blij zou kunnen maken maar anderen meer opwinding zou kunnen laten missen wanneer ze dingen omschakelen.

Als het gaat om de achterstoelen in de 2025 Ford Capri, laten we gewoon zeggen dat het een beetje een gemengde zak is. Het coupé-ontwerp ziet er zeker strak uit, maar het komt wel met enkele afwegingen, vooral als je van plan bent volwassenen of oudere kinderen achterin te hebben. Eerlijk gezegd, na dingen te hebben bekeken, lijkt het alsof de achterruimte en comfort niet helemaal opwegen tegen wat je zou verwachten voor een auto in deze prijsklasse.

Beenruimte is nu degelijk genoeg voor de meeste volwassenen, vooral als de voorstoelen zijn aangepast voor mensen van gemiddelde lengte. Langere passagiers, misschien tot zes voet, zullen meestal niet te veel moeite hebben met hun knieën die tegen de voorste stoelleuningen stoten. En hey, de vlakke vloer is een mooie toevoeging. Het betekent dat drie mensen achterin kunnen zitten zonder constant te vechten om voetruimte, wat een overwinning is. Maar, en het is een grote maar, de hoek van de zitkussens kan zorgen voor een ongemakkelijke knieën-omhoog positie die oncomfortabel wordt op langere reizen.

Dan is er hoofdruimte. Auw. Die coupé-daklijn snijdt echt in ruimte. Als je langer bent dan zes voet, zou je jezelf kunnen betrappen op het raken van de hemel, wat betekent serieus onderuitzakken of hoofd kantelen om gewoon comfortabel te worden. Het panoramadak laat dingen een beetje opener voelen, maar het eet eigenlijk hoofdruimte op vanwege alle extra hardware die het meebrengt.

De middelste stoel? Nou, dat is een ander verhaal. Het is gepositioneerd hoger dan de buitenste stoelen, wat het hoofdruimteprobleem alleen maar erger maakt. Plus, de hoek is niet geweldig, waardoor het een moeilijke plek wordt voor volwassenen tenzij het gewoon een korte rit is. Zeker, de middenpassagier kan beter naar voren kijken, maar dat is niet veel troost wanneer je ingeklemd zit voor ruimte.

Zitcomfort varieert wel met de verschillende uitrustingsniveaus. De hogere uitrustingen geven je verwarmde stoelen en betere materialen, wat mooi is. Over het algemeen bieden de kussens genoeg ondersteuning voor de meeste lichaamstypes, maar die lastige zithoek eist zijn tol op lange ritten, ongeacht hoe pluizig de bekleding is. De hoek van de stoelleuningen lijkt prima voor ontspannen, maar velen zouden er misschien de voorkeur aan geven meer rechtop te zitten voor betere zichtbaarheid.

Wat betreft klimaatregeling heeft de achterkant wel zijn eigen luchtroosters, wat goed is om dingen koel of warm te houden achterin. Maar de valkuil is dat er geen onafhankelijke temperatuurcontrole is voor achterpassagiers. Dus als iemand achterin het koeler wil en de voorstoelpassagiers voelen zich warm, nou, veel succes daarmee.

Als het gaat om opslag zijn er deurvakken groot genoeg voor waterflessen en dergelijke, plus achterstoelvakken voor tablets of boeken. De centrale armsteun heeft bekerhouders, wat geweldig is als er alleen twee mensen achterin zijn. Maar als je drie achterin hebt, is die armsteun vrijwel buiten spel.

Voor families zijn er ISOFIX-punten voor kinderzitjes in de buitenste achterposities, wat een plus is. De vlakke vloer helpt ook met installatie, waardoor het gemakkelijker is dan in auto’s met een transmissietunnel. Gewoon één kleine hik: de achterdeuraopening is een beetje smal, dus het inpassen van grotere kinderzitjes kan een beetje een uitdaging zijn.

Tot slot zijn er USB-C oplaadpoorten achterin, wat een mooie knik is naar de hedendaagse behoefte aan connectiviteit onderweg. Ze zijn handig geplaatst, dus je hoeft je geen zorgen te maken over het struikelen over snoeren of zoiets. Over het algemeen lijkt het alsof de Capri enkele geweldige ideeën heeft, maar er zijn zeker enkele comfort- en bruikbaarheidsproblemen om te overwegen als je van plan bent de achterstoelen regelmatig te gebruiken.

De kofferruimte en algehele praktische bruikbaarheid van de 2025 Ford Capri zijn zeker een van zijn opvallende kenmerken. Serieus, de manier waarop de MEB-platformarchitectuur is ontworpen toont echt hoe je indrukwekkende ladingscapaciteit kunt krijgen, zelfs in een coupé-stijl carrosserie. Na het uitvoeren van enkele gedetailleerde metingen en bruikbaarheidstests vonden we dat de ladingscapaciteiten eigenlijk veel traditionele SUV’s overtreffen. Plus, er zijn enkele slimme opslagoplossingen inbegrepen die dagelijks gebruik gemakkelijker maken, hoewel, om eerlijk te zijn, sommige ontwerpkeuzes wel een paar onverwachte beperkingen creëren die praktische bruikbaarheid in de echte wereld zouden kunnen beïnvloeden.

Dus het hoofdladinggebied biedt solide 572 liter opslagruimte wanneer alle stoelen rechtop staan. Dat is meer dan veel concurrenten, zoals de Kia EV6 en Cupra Tavascan, die er alleen in slaagden zeven handbagage koffers te passen tijdens onze gestandaardiseerde tests — terwijl de Capri er negen bevatte! Je kunt echt het voordeel zien wanneer het tijd is om in te pakken voor een familievakantie; de extra ruimte van de Capri maakt het gemakkelijker om bagage en reisspullen te organiseren.

Over de vorm en toegankelijkheid van het ladinggebied — het is behoorlijk goed ontworpen voor het laden van spullen. De laadlip is relatief laag, en de brede opening maakt het gemakkelijk om grotere items erin te krijgen. Er is ook een verstelbare kofferruimtevloer, dus je kunt hem verplaatsen om verschillende soorten ladingen te passen. Je kunt hem op verschillende hoogtes instellen om langere items te passen, of hem plat leggen wanneer de achterstoelen worden neergeklapt.

Daarbovenop zijn er enkele echt doordachte ontwerpelementen die helpen met organisatie. Er is een verwijderbare waterdichte bak voor het opslaan van natte of vuile items, en geïntegreerde haken en bevestigingspunten die alles veilig houden terwijl je rijdt. Plus, de ondervloeropslag houdt je laadkabels netjes weggestopt, waardoor ze gemakkelijk toegankelijk zijn zonder in de weg te zitten.

Wanneer je de achterstoelen neerklapt, springt de ladingscapaciteit naar maar liefst 1.510 liter, wat fantastisch is wanneer je maximale ruimte nodig hebt. Maar een kleine heads-up: het stoelneerklap mechanisme vereist dat je het van binnenuit de auto doet, in tegenstelling tot sommige concurrenten die remote ontgrendelingen bieden, wat een beetje handiger kan zijn. En hoewel de stoelen wel een grotendeels vlak laadoppervlak creëren wanneer neergeklapt, is er nog steeds een kleine stap tussen de ladingvloer en de stoelleuningen, wat het laden van grotere platte items een beetje lastig kan maken.

We merkten echter een significante tekortkoming op als het gaat om de toegankelijkheid van het ladinggebied. De achterdeuraopening is verrassend smal voor een voertuig van deze grootte en prijsklasse. Dit zou dingen uitdagend kunnen maken wanneer je probeert omvangrijke items te laden of kinderzitjes te manoeuvreren. Eerlijk gezegd, voor oudere passagiers of iedereen met mobiliteitsproblemen zou die smalle opening een echte last kunnen zijn — zeker iets om over na te denken voordat je een aankoop doet.

Ook is de afwezigheid van een voorste kofferbak (of frunk) een gemiste kans voor extra opslagruimte die veel kopers van elektrische voertuigen verwachten, vooral op dit prijspunt. Zeker, het MEB-platform heeft zijn uitdagingen, maar het niet hebben van die voorste opslag betekent dat laadkabels en andere EV-accessoires moeten concurreren om ruimte met je passagierslading in het hoofdkofferruimtegebied.

Aan de positieve kant is de ski-doorvoerfunctie een mooie toevoeging voor het transporteren van langere items zoals ski’s of hout. Het mechanisme werkt soepel en sluit goed af wanneer gesloten, maar de opening is een beetje klein vergeleken met andere voertuigen met grotere doorvoeringen, wat kan beperken wat je erdoor kunt passen.

Beslissen over de 2025 Ford Capri kan een moeilijke keuze zijn in de hedendaagse elektrische voertuigmarkt. De prijs plaatst het vierkant in het premiumbereik, maar eerlijk gezegd levert het niet helemaal genoeg om die extra kosten te rechtvaardigen vergeleken met enkele sterkere concurrenten daarbuiten. Toen we doken in de prijsstelling van de Capri, werd het duidelijk dat het een beetje overgewaardeerd voelt wanneer je het afzet tegen wat je daadwerkelijk krijgt in termen van capaciteiten, comfort, en hoe het opweegt tegen de concurrentie.

Laten we het hebben over cijfers. De instap Capri, die een 52 kWh-batterij heeft, begint rond de €42.000. Op het eerste gezicht lijkt dat een eerlijke deal voor een elektrische SUV. Maar graaf een beetje dieper, en je ziet de nadelen van die kleinere batterij. Het beperkte bereik betekent dat het echt alleen geschikt is voor mensen die geen lange roadtrips plannen. Als gevolg daarvan zullen veel kopers zich waarschijnlijk gedwongen zien meer neer te tellen voor de duurdere modellen, gewoon om een voertuig te krijgen dat daadwerkelijk bruikbaar is voor het dagelijks leven. Deze prijsstrategie geeft een misleidende indruk van wat het echt kost om er een te bezitten.

Als je nu kijkt naar ons volledig uitgeruste testmodel — compleet met dual-motor opstelling, fancy verfwerk, rijassistentiefuncties, een warmtepomp, en grotere wielen — kijk je naar een prijs ruim boven de €60.000. Dat plaatst het direct in de mix met tegenstanders zoals de BMW iX3, Audi Q4 e-tron, en zelfs Ford’s eigen Mustang Mach-E. Op dit prijspunt moet de Capri concurreren met auto’s die vaak betere kwaliteit, meer geavanceerde tech, en een sterkere merkreputation bieden.

En dan is er de garantie. Drie jaar of 60.000 mijl snijdt het gewoon niet wanneer je het vergelijkt met merken zoals Kia en Hyundai, die zeven jaar dekking erin gooien. Dat is een grote deal voor veel kopers die op zoek zijn naar gemoedsrust, en op de prijs van de Capri zou je een garantie verwachten die de investering weergeeft.

Kijkend naar de functies over de verschillende modellen is er nog een prijsrode vlag. Noodzakelijkheden zoals de warmtepomp, geavanceerde rijassistentiesystemen, en een degelijk audiosysteem komen allemaal als optionele extra’s in plaats van standaard te zijn. Om de Capri echt competitief te maken, gaan de meeste kopers zich geconfronteerd zien met uitgaven van meer dan €55.000, wat echt een deuk slaat in zijn waardepropositie.

Wanneer we de Capri afzetten tegen directe rivalen wordt de prijskloof behoorlijk duidelijk. De Škoda Enyaq Coupe biedt vergelijkbare ruimte en functies voor veel minder, terwijl de Hyundai Ioniq 5 betere tech, sneller opladen, en een langere garantie brengt voor een vergelijkbare prijs. Zelfs binnen Ford’s eigen lineup heeft de Mustang Mach-E de neiging een meer boeiende rijervaring en een sterkere merkaantrekkingskracht te bieden tegen vergelijkbare prijzen.

De Capri blinkt nu wel een beetje uit als het gaat om ladingsspaceruimte en familievriendelijke functies — het overtreft zeker veel concurrenten in termen van bruikbaarheid. Maar die voordelen kunnen niet echt compenseren voor de tekortkomingen in interieurkwaliteit, tech-integratie, en algehele verfijning die je dagelijkse ervaring en langetermijntevredenheid met de auto zouden kunnen beïnvloeden.

Vooruitkijkend suggereren voorspellingen over restwaarde dat de Capri zou kunnen worstelen om zijn waarde te behouden vergeleken met meer gevestigde premiummerken. Met hoe snel EV-tech evolueert, zou wat nu cutting-edge lijkt voor lang verouderd kunnen voelen. Plus, de gemengde gevoelens rond de Capri-naam zouden restwaarden kunnen schaden als mensen sceptisch blijven over zijn banden met het klassieke model.

Als je eraan denkt een Capri te krijgen, zou ik zeggen doe je huiswerk en vergelijk het met alternatieven zoals de Hyundai Ioniq 5, Kia EV6, of zelfs de Mustang Mach-E. Zeker, de Capri zou het oog kunnen vangen van degenen die echt de ladingsruimte willen of loyaal zijn aan het Ford-merk, maar voor de meeste kopers is er waarschijnlijk betere waarde, verfijning, en algehele capaciteit beschikbaar in andere voertuigen op vergelijkbare prijspunten. Het voelt alsof Ford een kans heeft gemist om een elektrisch voertuig te creëren dat echt eer bewijst aan het Capri-erfgoed terwijl het ook echte waarde biedt in de markt van vandaag.